 |
| - Het duister valt als een paukenslag -
Joeltijd
Op de fiets langs de rivier rijd ik...
Vangt een fazant mijn blik
en scheert ermee weg van hier
Het kraken van takken prikkelt mijn trommelvlies
dat even siddert
en heel in de verte zingt een zigeunerviool
De reiger spant zijn avondvlucht
van de linker naar de rechteroever
terwijl de gevleugelde wind
mijn vergrendelde lippen kust.
Ik stuur gelukstranen mee
met de regendruppels die over mijn
wangen rollen
tot in de bezwangerde rivier
Wanneer het duister valt als een paukenslag
vóór ieder geluid is uitgedeind in de melkweg
zullen we artistiek klinken
op de stille nacht die volgen gaat
en de komende weergaloze dageraad.
- DagEnDauw -
|
zaterdag 26 november 2011
Tusseninland (vijf)
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
mijn reactie heb ik kennelijk vanochtend niet gepost....
BeantwoordenVerwijderenik schreef dat ik nog wel een paar keer langs zou komen om jouw mooie woorden tot me te nemen.
en zie ik was er weer :-)
dank je weer voor dit moois
uitzonderlijk talent
BeantwoordenVerwijderenschilderen én poezie!
hier valt het met die paukenslag nog wel mee
maar er zijn klimaten waar het binnen een paar minuten plotseling donker is
@Svara, @hartenziel
BeantwoordenVerwijderenHet genoegen jullie hier bij 'valavond' terug te zien is helemaal aan mijn zijde^^
Heel sfeervol gedicht! En ik vind het ook weer een mooie reeks schilderijen / tekeningen!
BeantwoordenVerwijderen