Precies één jaar bestaat Dauw 's labyrinth. . . , da's zo'n slordige 31 556 926 seconden
. . . op de eerste dag van dit nieuwe voorjaar
En er zat waarheid in de wijze waarop de wijzers deze wijsheid in de praktijk brachten.
Twee vliegen draaiden als pijlpunten rondjes van twaalf naar twaalf, telkens en telkens weer.
De ene zevenhonderdtwintig keer sneller de klok rond dan de andere.
Maar snelheid is net als tijd slechts een ’maat’ (of schrijf ik beter 'vijand') des mensen.
Terwijl mijn gedachten voortdurend alle kanten uitrazen als bijen stuifmeel verzamelend, is mijn metafysische korf netjes het middelpunt van de klok.
Ik noemde het Dauw' s labyrinth, mijn eigen absolute NU(L)punt waar geregistreerd wordt voor de eeuwigheid.
Daar heerst geen tijd, enkel stilte en rust.
Ben ik overal en nergens…
Thuis in mezelf.
- DagEnDauw -
Meer over deze heuglijke dag leest u hier op mijn Stekje
je hebt gelijk, een Lebasque compositie en kleuren. Prachtig
BeantwoordenVerwijderenLeuk dat je het ook mooi vindt. Dank je Stefania.
Verwijderenvanuit thuis in jezelf het prille begin van schoonheid scheppen
BeantwoordenVerwijderenultiem lentegevoel
mooi schilderij weer!
Ik vind de lente ook best een inspirerend seizoen.
VerwijderenDank voor de waardering Svara.